Σελίδες

Πέμπτη 12 Απριλίου 2018

Περί καρκίνου...


Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Για τον καρκίνο, την τόσο παρεξηγημένη αυτή ασθένεια θα ήθελα σήμερα να σας μιλήσω.
Τα καρκινικά κύτταρα, δεν είναι κύτταρα που φτιάχτηκαν για να μας καταστρέψουν. Είναι κύτταρα τα οποία μη αντέχοντας το επιβαρυμένο για κάποιους λόγους  περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται,  προσπαθούν αλλάζοντας την λειτουργία των γονιδίων τους να επιβιώσουν μέσα σε αυτό. Να γίνουν, δηλαδή, πιο ανθεκτικά…

Ξέρουμε πως γύρω από τα κύτταρά μας υπάρχει το λεγόμενο «διάμεσο ή μεσοκυττάριο υγρό». Αποτελεί αυτό τα 2/3 του
συνολικού όγκου υγρών που υπάρχουν στο σώμα μας. Μοιάζει δηλαδή ο οργανισμός μας με ένα ενυδρείο, μέσα στο οποίο κολυμπούν σαν ψαράκια τα κύτταρά μας. Με αυτό το υγρό γίνεται η ανταλλαγή βιοενεργών συστατικών μεταξύ του αίματος και των κυττάρων.

Με το αίμα δηλαδή έρχονται στο υγρό αυτό όλα τα απαραίτητα για την λειτουργία των κυττάρων συστατικά, προκειμένου αυτά να τα απορροφήσουν  και σε αυτό τα κύτταρα, στη συνέχεια, αποθέτουν τα άχρηστα προϊόντα του μεταβολισμού τους, τα οποία,  μαζί με κάποια κύτταρα του αίματός μας (κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος) αποβάλλονται με τα λεμφαγγεία, σαν "λέμφος" και αφού περάσουν πρώτα από τους κατά τόπους λεμφαδένες, όπου τα διάφορα κύτταρα του ανοσοποιητικού συναντιούνται και ανταλλάσσουν πληροφορίες χρήσιμες για την ανοσία του οργανισμού, καταλήγουν τελικά στις μεγάλες φλέβες.

Αυτό το υδάτινο περιβάλλον των κυττάρων έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη λειτουργία τους. Αν είναι γεμάτο τοξίνες, είτε διατροφικές, είτε περιβαλλοντικές (εισπνοή ή επαφή με το δέρμα μας τοξικών ουσιών), είτε συναισθηματικές (ορμόνες και νευροπεπτίδια που σχετίζονται με αρνητικά συναισθήματα) εμποδίζεται η σωστή λειτουργία των κυττάρων. Στη προσπάθειά τους αυτά να αλλάξουν την λειτουργία κάποιων γονιδίων τους ώστε να επιβιώσουν στο τοξικό αυτό περιβάλλον, μπορεί να γίνουν καρκινικά. Ανθεκτικά, δηλαδή, στον θάνατο κύτταρα.

Πολλές φορές έχω σκεφτεί, όπως και πολλοί άλλοι,  πως μπορεί αυτά τα κύτταρα, που τώρα θεωρούμε καταστροφικά για τον άνθρωπο, να είναι απλά το αρχικό στάδιο κάποιας μελλοντικής εξέλιξης του είδους προς την αθανασία…

Δυστυχώς η έρευνα δεν έχει ακόμη στραφεί εντατικά στην διαπίστωση της φύσης του διάμεσου υγρού που οδηγεί στη καρκινογένεση. Στο διάμεσο αυτό υγρό οι περισσότεροι ερευνητές προσπαθούν, μέχρι τώρα, να βρουν στοιχεία που οδηγούν στη διάγνωση της νόσου και όχι στην αιτία της.

Προσωπικά, πιστεύω, πως το κλειδί της πρόληψης της νόσου (ίσως και της θεραπείας της), όπως και κάθε άλλης νόσου άλλωστε,  βρίσκεται στη σύσταση αυτού του διάμεσου υγρού. Όσο πιο σωστό σε περιεχόμενο είναι αυτό, τόσο καλύτερα λειτουργούν τα κύτταρά μας.
Ο βιολόγος Bruce Lipton έγινε πολύ γνωστός στην εποχή μας από το πείραμα που έκανε με καρκινικά κύτταρα. Τα έβγαλε από το δικό τους περιβάλλον και τα έβαλε να ζήσουν μέσα σε περιβάλλον φυσιολογικού ατόμου μέσα σε δοκιμαστικό δοχείο. Στο φυσιολογικό περιβάλλον τα καρκινικά κύτταρα έγιναν και πάλι φυσιολογικά! 

Σας θυμίζω, λοιπόν, πως η σύσταση αυτού του υγρού εξαρτάται από το τι φτάνει στο αίμα μας μέσω της διατροφής, του δέρματος και της αναπνοής μας καθώς και μέσω των συναισθημάτων μας (ορμόνες και νευροπεπτίδια που παράγονται).
Μεγάλη ευθύνη έχουμε για την υγεία, όπως και για τη ζωή μας! Το έχει πλέον παραδεχτεί η επιστήμη. Μην το ξεχνάτε…

Οι θεραπείες (χημειοθεραπείες) που μέχρι τώρα εφαρμόζονται στη νόσο, κάνοντας ακόμη πιο τοξικό με την παρουσία τους το διάμεσο υγρό, καταστρέφουν κάποια από  τα καρκινικά κύτταρα, αλλά μαζί με αυτά και πολλά άλλα κύτταρα του οργανισμού. Συγχρόνως, αναγκάζουν τα πιο ανθεκτικά καρκινικά κύτταρα να αλλάζουν ακόμη περισσότερο τα γονίδιά τους, προκειμένου να αντέξουν την καινούργια κατάσταση…

Σε μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόσφατη έρευνα διαπιστώθηκε σε πειραματόζωα πως κάποια ανθεκτικά καρκινικά κύτταρα του πνεύμονα, μετά από χημειοθεραπεία, άλλαξαν τα γονίδιά τους, και απέκτησαν γονίδια  που εκφράζονται λειτουργικά στα κύτταρα του πεπτικού (στομάχου και εντέρου)! Είναι γνωστό πως τα κύτταρα αυτά προέρχονται από τα ίδια αρχέγονα κύτταρα με τα κύτταρα του πνεύμονα. 
Η αλλαγή όμως αυτή, σύμφωνα με τους ερευνητές, δείχνει την μεγάλη προσπάθεια των καρκινικών κυττάρων να κρατηθούν στη ζωή, αλλάζοντας συνεχώς τη λειτουργία των γονιδίων τους… Εκπληκτικό!

Μήπως, λέω ΜΗΠΩΣ, αν προσπαθούσαμε να κάνουμε όσο γίνεται πιο «φυσιολογικό» το νερό του ενυδρείου μας, κάναμε τα ψαράκια κύτταρά μας ευτυχισμένα να ζουν τη φυσιολογική τους ζωή, αφήνοντάς μας ήσυχους να ζήσουμε και εμείς τη δική μας, δίχως ασθένειες και ταλαιπωρίες;
Η επιστήμη το έχει αποδείξει. Γιατί συναντάμε τόση δυσκολία στο να αναλάβουμε αυτή την ευθύνη;

Με αγάπη


Πηγή: 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου