Σελίδες

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

Η αλήθεια της επιστήμης

Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Υπήρξα, σε μικρότερες ηλικίες, παθιασμένη επιστήμων, απόλυτα πεπεισμένη για την «αλήθεια» της επιστήμης που διδάχθηκα επί χρόνια και πολύ δύσπιστη απέναντι σε κάθε μη επιστημονική θεραπευτική ή διαγνωστική προσέγγιση των ασθενών.
Όσα αποτελέσματα θεραπευτικά ή διαγνωστικά άκουγα να ανακοινώνονται από εναλλακτικούς θεραπευτές, τα θεωρούσα με βεβαιότητα «σύμπτωση» ή «τύχη»…

Ωστόσο τα χρόνια πέρασαν και οι εμπειρία μου από την πολύχρονη εργασία μου
στα νοσοκομεία της Αθήνας και της Κέρκυρας αντιμετωπίζοντας σοβαρές έως πολύ σοβαρές περιπτώσεις ασθενών, άλλαξε τελείως τον τρόπο σκέψης μου και έβαλε σε μεγάλο προβληματισμό τον νου μου αναφορικά με την «αλήθεια» της ιατρικής επιστήμης, τόσο διαγνωστικά όσο και θεραπευτικά.

Έχω γίνει, κατά καιρούς, μάρτυρας καταπληκτικών αποτελεσμάτων, από θεραπευτικές προσεγγίσεις τελείως αντισυμβατικές (από την ανάγκη να κάνω κάτι για τον ασθενή που δεν βελτιωνόταν από την συμβατική ενδεδειγμένη θεραπεία) που βοήθησαν πολύ ασθενείς, καταδικασμένους, κατά την άποψη άλλων συναδέλφων, καθώς και διαγνώσεων στηριγμένων σε καθαρή διαίσθηση, όταν οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν οδηγούσαν σε κάποιο συμπέρασμα…

Πολλές από τις νοσοκομειακές μου εμπειρίες με οδήγησαν να αμφισβητήσω τα όσα επί χρόνια διδάχθηκα στο πανεπιστήμιο και να αναζητήσω τις απαντήσεις στα ερωτήματα που προέκυπταν στο νου μου, στην μοντέρνα βιολογία  και τη φυσική (που δεν διδάσκονται, δυστυχώς, ακόμη στην ιατρική σχολή) καθώς και στους διάφορους κλάδους της ψυχολογίας. Έφτασα έτσι, στην ενασχόλησή μου με το στρες και τις επιδράσεις του στον οργανισμό εδώ και πολλά χρόνια, όπως καλά γνωρίζετε.

Ένα ενδιαφέρον άρθρο που διάβασα πρόσφατα, έφερε όλες αυτές τις μνήμες στον νου μου. Σε αυτό αναφέρεται μια άποψη ως προς την «αλήθεια» της επιστήμης, η οποία πολύ ταιριάζει με τις σκέψεις στις οποίες και η δική μου λογική έχει καταλήξει και που πρόσφατα σε προηγούμενο άρθρο μου σας έχω αναλύσει. 
Λέει ο συγγραφέας και εξηγεί το γιατί, πως η επιστήμη δεν μπορεί να είναι απόλυτα «αληθινή», πράγμα με το οποίο συμφωνώ, ξέροντας πως αυτή βασίζεται στις πέντε ανθρώπινες αισθήσεις, οι οποίες είναι ατελείς, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε. Επομένως, τα συμπεράσματά της έχουν κάποιο βέβαιο λάθος, προερχόμενο από μετρήσεις  που στηρίζονται σε αυτές τις αισθήσεις, γι αυτό και κάθε τόσο οι ανακαλύψεις κάποιου επόμενου επιστήμονα, διορθώνουν απόψεις άλλων προηγούμενων.

Χάρηκα πολύ διαβάζοντας στο πιο πάνω άρθρο, μια γνώμη που ταιριάζει απόλυτα στα όσα και εγώ τώρα πιστεύω για την επιστήμη. Είναι καλό να κατανοήσουμε, επιτέλους, ιδιαίτερα οι νεότεροι επιστήμονες, πως η επιστήμη στηρίζεται σε μικρό αριθμό πληροφοριών και ορίζεται από την μικρή ανθρώπινη λογική, γι αυτό και δεν αποτελεί την μόνη «αλήθεια» στη ζωή…

Με αγάπη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου