Το στρες των γονέων μεταφέρεται στα παιδιά (26)

Γεια σας φίλες και φίλοι

Η επίδραση του τρόπου ζωής μας στη λειτουργία των γονιδίων μας, δεν αμφισβητείται πλέον από την επιστημονική κοινότητα. Η διατροφή καθώς και οι ορμόνες που παράγονται στο σώμα από την επίδραση της άσκησης, αλλά και των συναισθημάτων που προκαλούν οι διάφορες σκέψεις μας, επηρεάζουν την λειτουργία των γονιδίων, άλλοτε προς όφελος
και άλλοτε προς βλάβη της λειτουργίας του οργανισμού, που οδηγεί σε ασθένειες.

Τριάντα χιλιάδες τρόπους ομιλίας, έχει κάθε γονίδιο, προκειμένου να δώσει μία εντολή για την παραγωγή μιας πρωτεΐνης στο κύτταρο. Και η εντολή αυτή δίνεται μετά από συνεργασία πολλών γονιδίων !!!! Τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, όπως βλέπετε... 

Η καινούργια επιστήμη της επιγενετικής, για την οποία σας έχω μιλήσει πολλές φορές, μελετάει τις επιδράσεις που ασκούνται από τον τρόπο ζωής μας επάνω στα γονίδια και αλλάζουν τις εντολές που αυτά δίνουν στα κύτταρα. 

Ωστόσο όσο οι έρευνες σε αυτό το τόσο ενδιαφέρον θέμα προχωρούν, όλο και περισσότερα ανακαλύπτονται. Ο οργανισμός είναι τόσο πολύπλοκος, όσο η φύση ολόκληρη και το σύμπαν και είναι μεγάλη ανοησία να πιστεύει κάποιος πως θα ανακαλύψει, με λογικούς συνειρμούς, τις αρχές της ζωής και της φύσης. Όσο πιο βαθιά μπαίνει στον ανθρώπινο οργανισμό η επιστήμη, τόσο πιο πολύπλοκος της εμφανίζεται αυτός…

Πρόσφατη έρευνα έδειξε, λοιπόν, πως εκτός από τις αλλαγές που διάφοροι παράγοντες επιφέρουν στα ίδια τα γονίδιά μας, οι ίδιοι αυτοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν και ουσίες που βοηθούν στην αντιγραφή του μηνύματος των γονιδίων μας προς το κύτταρο. 

Γιατί το DNA  μας (τα γονίδιά μας δηλαδή) δεν μπορεί να βγει έξω από τον πυρήνα του κυττάρου για να δώσει την εντολή του, για λόγους προστασίας του. Μία άλλη πρωτεΐνη, που λέγεται RNA μπαίνει μέσα στον πυρήνα, αντιγράφει την εντολή και την μεταφέρει έξω στο κύτταρο. Η πρωτεΐνη αυτή λέγεται αγγελιοφόρος RNA (messanger RNA ή mRNA).

Στην έρευνα που αναφέρθηκε πιο πάνω, μία άλλη μικρή πρωτεΐνη, που δρα σαν βοηθός αυτού του αγγελιοφόρου, και λέγεται miRNA, βρέθηκε αυξημένη στο σπέρμα αρσενικών ποντικιών που βίωναν χρόνιο στρες. Όταν οι ερευνητές αυτοί έβαλαν, με ένεση, μερικές τέτοιες μικρές πρωτεΐνες στρεσαρισμένων ποντικιών μέσα σε κύτταρα ζυγώτες (κύτταρα που προέρχονται από την γονιμοποίηση ωαρίου με σπερματοζωάριο), παρατήρησαν πως τα μικρά που μεγάλωσαν από αυτά τα κύτταρα, είχαν διαταραγμένη αντίδραση στο στρες.  
Οι μικρές, δηλαδή, αυτές αλλαγμένες από το στρες πρωτεΐνες των στρεσαρισμένων ποντικιών, άλλαξαν την αντίδραση του στρες των παιδιών.

Οι στρεσογόνοι, δηλαδή, παράγοντες της ζωής, μπορούν να επηρεάσουν τις εντολές των γονιδίων, με διάφορους μηχανισμούς και ανακαλύπτονται όλο και περισσότεροι. Το σημαντικό είναι, πάντως, πως οι επιδράσεις αυτές, μεταφέρονται κληρονομικά στα παιδιά μας και επηρεάζουν την δική τους υγεία. 
Έρευνες έχουν γίνει και συνεχίζονται να γίνονται και στους ανθρώπους, με παρόμοια αποτελέσματα. Το θέμα όμως, θα ερευνάται για πολύ καιρό ακόμη. 

Μεταφέρουμε,τα προβλήματά μας και το στρες που αυτά που μας δημιουργούν στα παιδιά μας, με πολλούς τρόπους και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μάθουν από νωρίς οι άνθρωποι, προκειμένου να βελτιωθεί συνολικά η κοινωνία. 

Το πιο σημαντικό μάθημα στην εκπαίδευση, νομίζω, πως θα έπρεπε να είναι, από την προσχολική ακόμη ηλικία,  η σωστή και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του στρες, προκειμένου να βελτιωθεί η υγεία και να μειωθεί η βία στην κοινωνία μας.

Γίνομαι κουραστική, το ξέρω, ωστόσο δεν μπορώ να πάψω να τονίζω αυτή την μεγάλη αλήθεια.

Με αγάπη 

Πηγή:  http://www.pnas.org/content/112/44/13699.abstract  

http://www.nytimes.com/2015/12/08/science/parents-may-pass-down-more-than-just-genes-study-suggests.html