Πόσες αισθήσεις έχουμε; (3o) (57)

Συνέχεια ...

Νομίζω πως η εικόνα που τα παραισθησιογόνα της επίφυσης δημιουργούν στο νου μας είναι μία διευρυμένη πραγματικότητα, σε σχέση με αυτή που μας δίνουν οι γνωστές πεπερασμένες πέντε αισθήσεις μας. 

Το να πει, όμως, κάποιος, πως αυτή η νέα πραγματικότητα είναι η αληθινή, θεωρώ πως είναι υπερβολή, γιατί και αυτή η πραγματικότητα δεν παύει να ανήκει στο υλικό μας σώμα, επομένως απέχει και αυτή από την Αλήθεια, αφού μόνον όποιος είναι πραγματικά ενωμένος με Αυτήν την τελευταία μπορεί να την βιώσει (όχι να την «αντι-ληφθεί», όπως γίνεται με τα υλικά πράγματα).

Ωστόσο, η πραγματικότητα που δημιουργούν στο νου μας τα παραισθησιογόνα της επίφυσης, είναι σίγουρα
μία πολύ πιο διευρυμένη πραγματικότητα από αυτή στην οποία είμαστε συνηθισμένοι να ζούμε. Άρα, θεωρώ, πως η ανάπτυξη της ικανότητας να βιώνει κάποιος αυτή την πιο διευρυμένη πραγματικότητα, είναι ένα βήμα προς την περαιτέρω εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και καλό θα είναι να ασκηθούμε όλοι σε αυτό.

Το σκεπτικό μου για το πώς επιτυγχάνεται αυτή η έκκριση παραισθησιογόνων από την επίφυση, με βάση τα όσα γνωρίζω ως επιστημονική πραγματικότητα, είναι το εξής:

Τα δύο πιο σημαντικά ενεργειακά κέντρα του σώματος είναι ο εγκέφαλος και η καρδιά. Δημιουργούν γύρω τους τα μεγαλύτερα ηλεκτρομαγνητικά πεδία του σώματος. Αυτό της καρδιάς έχει πολύ έκταση από αυτό του εγκεφάλου.

Έχει βρεθεί πειραματικά, από το Ινστιτούτο Heartmath της Αμερικής, πως όταν αυτά τα δύο πεδία βρίσκονται σε συνοχή (coherence), η λειτουργία όλου του οργανισμού βρίσκεται στην καλύτερη απόδοσή της. 

Αυτό επιτυγχάνεται, όταν νιώθει κάποιος ένα πολύ θετικό συναίσθημα, όπως έχει αποδειχθεί ερευνητικά. Στην κατάσταση αυτή, η μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού* γίνεται πολύ ομαλή, και ο εγκέφαλος λειτουργεί σε κατάσταση χαλάρωσης, δηλαδή επικρατεί η εμφάνιση των άλφα, ή θήτα, κυμάτων στο εγκεφαλογράφημα.

Γύρω από τη γη μας, είναι γνωστό πως υπάρχει και δονείται ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, γνωστό ως «συντονισμός Schumman», που δημιουργείται από τους κεραυνούς που πέφτουν συνεχώς, μεταξύ  ιονόσφαιρας και γης και επηρεάζεται από την ηλιακή ακτινοβολία. Οι συχνότητες δόνησης αυτού του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου κυμαίνονται συνήθως από 0- 30 Hz (κύκλους/δευτερόλεπτο), ανάλογα με την ηλιακή κατάσταση.

Το ενδιαφέρον είναι πως σε αυτές τις συχνότητες λειτουργεί και ο ανθρώπινος εγκέφαλος, όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση χαλάρωσης ή ύπνου. Τα διάφορα κύματα που καταγράφονται στο εγκεφαλογράφημα σε αυτές τις καταστάσεις είναι:

Δέλτα -κύματα βαθύ ύπνου- (0 – 4 Hz)

Θήτα –κύματα ύπνωσης ή ελαφρύ ύπνου- (4 – 8Hz)

Άλφα – κύματα χαλάρωσης ή ελαφριάς ύπνωσης- (8 – 13 Hz, που μπορεί να φτάσουν μέχρι και 30 Hz)

Όπως βλέπουμε, δηλαδή, όταν ο εγκέφαλος λειτουργεί σε κύματα χαλάρωσης και ελαφριάς ύπνωσης η συχνότητα της λειτουργίας του συμπίπτει με αυτή του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της γης...

Συνεχίζεται….

* Μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού λέγεται η αλλαγή του ρυθμού λειτουργίας της καρδιάς μας .στην εισπνοή και την εκπνοή. Κατά την εισπνοή ο ρυθμός επιταχύνεται ελαφρά, ενώ κατά την εκπνοή επιβραδύνεται.