Η κατανάλωση χαπιών που μειώνουν την οξύτητα των στομαχικών
υγρών, έχει αυξηθεί πάρα πολύ στην εποχή μας. Τα αντιόξινα χάπια, όπως ονομάζονται αυτά, δεν λείπουν σχεδόν από κανένα σπίτι. Είναι όμως σωστή αυτή η υπερκατανάλωση;
Σας βεβαιώνω πως όχι. Όπως δεν είναι σωστή η υπερκατανάλωση
κανενός φαρμάκου. Τα φάρμακα υπάρχουν στην θεραπευτική φαρέτρα του γιατρού, για
την περίπτωση που οι συστάσεις του για αλλαγή των συνηθειών, που οδήγησαν στο
πρόβλημα τον ασθενή, δεν αποδίδουν.
Οι περισσότεροι όμως, αποφεύγοντας τη δυσκολία να επιβληθούν
στον εαυτό τους και να αλλάξουν συνήθειες που τους αρρωσταίνουν, καταφεύγουν
στα χάπια, νομίζοντας πως λύνουν με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημά τους. Τεράστιο
λάθος!
Όχι μόνον δεν λύνουν το πρόβλημά τους, αλλά δημιουργούν
επιπλέον και άλλα προβλήματα που δεν τα φαντάζονται. Οι λόγοι είναι πολλοί:
- Τα χάπια είναι χημικές ουσίες, ξένες προς τον οργανισμό, λειτουργούν δηλαδή σαν στρες και δημιουργούν αναστάτωση στη γενικότερη λειτουργία του, ακόμη και αν βοηθούν στην επίλυση κάποιου προβλήματός της (παρενέργειες). Πολλές φορές μάλιστα το στρες προέρχεται όχι τόσο από την βασική χημική ουσία του φαρμάκου, αλλά από τα έκδοχα που αυτό περιέχει. Τις διάφορες δηλαδή ουσίες τις οποίες προσθέτουν οι κατασκευαστές για να βελτιώσουν την γεύση ή την σύστασή του και να δημιουργήσουν τη γνωστή του εικόνα (χάπια, κάψουλες, κ.λπ)
- Η δράση των χαπιών δεν μπορεί να ελεγχθεί από το σώμα. Δεν μπορεί δηλαδή αυτό να απορροφήσει λιγότερο ή περισσότερο φάρμακο ανάλογα με τις ανάγκες του, όπως γίνεται με τη διατροφή και τα διάφορα φυσικά σκευάσματα (βότανα κ.λπ). Απορροφά όλο όσο του επιτρέπουν οι συνθήκες λειτουργίας του οργανισμού του, ανεξάρτητα από το εάν το χρειάζεται αυτός ή όχι, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα.
- Η βεβαιότητα πως κάποιο φάρμακο θα λύσει το πρόβλημά του, οδηγεί τον πάσχοντα στη συνέχιση των κακών συνθηκών ζωής, αυτών που τον οδήγησαν στη νόσο, με αποτέλεσμα τα προβλήματα να πολλαπλασιάζονται αντί να επιλύονται, (αφού η ρίζα του προβλήματος παραμένει) και να χρειάζονται όλο και περισσότερα φάρμακα, ή αύξηση της δόσης τους.
- To κόστος της υγείας εξ αιτίας της υπερκατανάλωσης φαρμάκων έχει φτάσει σε τραγικά ύψη, δυσβάσταχτα από το κράτος, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της τσέπης των ασθενών, αλλά και ολόκληρου του πληθυσμού που καλείται να πληρώσει μέσω φόρων το αντίτιμο αυτής της υπερκατανάλωσης.
- Δυστυχώς στην χώρα μας η γεροντολογία δεν υπάρχει σαν ιατρική ειδικότητα. Πολλοί γιατροί δεν γνωρίζουν πως στις μεγάλες ηλικίες οι δόσεις των φαρμάκων πρέπει να μειώνονται δραματικά, γιατί ο γεροντικός οργανισμός έχει άλλους ρυθμούς λειτουργίας. Είναι λοιπόν σύνηθες το φαινόμενο ηλικιωμένοι ασθενείς, που παίρνουν συνήθως περισσότερα από ένα φάρμακα, να παίρνουν τεράστιες για τον δικό τους οργανισμό δόσεις φαρμάκων που συνδυαζόμενες, βλάπτουν τελικά αντί να ωφελούν τον ασθενή.
Τα αντιόξινα λοιπόν φάρμακα, που τόσο
πολλοί ανάμεσά μας χρησιμοποιούν συνεχώς για πολύ καιρό, ελαττώνοντας επί
μακρόν την οξύτητα του στομάχου, μπορεί να οδηγήσουν σε ελλείψεις διαφόρων
συστατικών, λόγω κακής απορρόφησής τους από τον πεπτικό σωλήνα. Γιατί το γαστρικό οξύ είναι απαραίτητο για την πέψη των τροφών.
Τέτοιες
ελλείψεις, όπως έχει διαπιστωθεί από διάφορες έρευνες είναι: η έλλειψη σιδήρου,
φυλικού οξέως και βιταμίνης Β12. Οι ελλείψεις αυτές οδηγούν σε αναιμία.
Ειδικότερα τώρα, τα αντιόξινα φάρμακα γνωστά σαν "αντλίες πρωτονίων" (ΡΡΙ, όπως τα γνωστά nexium και losec) μπορούν να δημιουργήσουν και υπομαγνησαιμία και να οδηγήσουν όπως σας είχα πει παλαιότερα, σε μυϊκές συσπάσεις, αρρυθμίες, υπασβεστιαιμία και σπασμούς. Σχετικά πρόσφατες έρευνες έχουν διαπιστώσει επίσης, πως τα φάρμακα αυτά όταν παίρνονται για μακρύ χρονικό διάστημα μπορεί να οδηγήσουν και σε κατάγματα οστών.
Ειδικότερα τώρα, τα αντιόξινα φάρμακα γνωστά σαν "αντλίες πρωτονίων" (ΡΡΙ, όπως τα γνωστά nexium και losec) μπορούν να δημιουργήσουν και υπομαγνησαιμία και να οδηγήσουν όπως σας είχα πει παλαιότερα, σε μυϊκές συσπάσεις, αρρυθμίες, υπασβεστιαιμία και σπασμούς. Σχετικά πρόσφατες έρευνες έχουν διαπιστώσει επίσης, πως τα φάρμακα αυτά όταν παίρνονται για μακρύ χρονικό διάστημα μπορεί να οδηγήσουν και σε κατάγματα οστών.
Εάν παίρνετε λοιπόν επί πολύ
καιρό αντιόξινα φάρμακα και νιώθετε κούραση και αδυναμία, ερευνήστε την
περίπτωση να σας λείπει κάποιο από τα παραπάνω συστατικά.
Και μην ξεχνάτε, πως εάν δεν υπάρχει οργανική βλάβη (έλκος ή καρκίνος), μία κουταλιά
μέλι με αρκετή κανέλα, πρωί και βράδυ πριν από τα γεύματα, βοηθάει πολύ στο πρόβλημα του
καύσους, τόσο του στομάχου όσο και του οισοφάγου, χωρίς να δημιουργεί καμία
παρενέργεια, μαζί βέβαια με μία σωστή διατροφή. Πολύ καλό επίσης προσφέρει η κατανάλωση ενός μήλου πριν από τον
ύπνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου