Η επίδραση του στρες της εγκύου μητέρας στο παιδί (81)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η περίοδος της εγκυμοσύνης θα έπρεπε να είναι μία πολύ όμορφη περίοδος της ζωής της γυναίκας, δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι. Πολλές είναι οι γυναίκες που βιώνουν έντονα στρες και /ή άγχος για διάφορους λόγους, κατά την περίοδο αυτή. Οι ορμόνες του στρες που παράγονται στο σώμα της εγκύου, μεταφέρονται με το αίμα της και στο έμβρυο και επηρεάζουν τις δικές του λειτουργίες.

Όλο και περισσότερο ερευνάται η πιθανότητα το στρες και το άγχος της μητέρας, πριν και κατά την εγκυμοσύνη, να οδηγεί σε προβλήματα υγείας τόσο σωματικής όσο και ψυχικής στα νεογέννητα παιδιά.

Μέχρι πρότινος τέτοιες έρευνες αφορούσαν κυρίως ζώα, στις μέρες μας όμως αυξάνονται συνεχώς οι έρευνες που δείχνουν πως παρόμοια αποτελέσματα εμφανίζονται και στους ανθρώπους.

Πριν λίγα χρόνια,  τέτοιες έρευνες είχαν δείξει πως το έντονο στρες της εγκύου μητέρας μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες γεννήσεις , ενώ  κάποιες άλλες έδειξαν πως το στρες και το άγχος της εγκύου μπορεί να οδηγήσει και σε συναισθηματικές και συμπεριφοριστικές διαταραχές τα νεογέννητα παιδιά. Ωστόσο οι έρευνες αυτές είχαν αρκετά αδύνατα σημεία, όπως το ότι δεν είχαν συμπεριλάβει άλλες παραμέτρους, σαν το κάπνισμα,  και δεν είχαν ξεκαθαρίσει εάν το στρες της μητέρας ήταν μόνον προγεννητικό ή εξακολουθούσε και μετά την γέννα.

Ωστόσο μία πιο πρόσφατη έρευνα (O'Connor et al, 2002) έδειξε πως υπάρχει στενή σύνδεση μεταξύ του άγχους της μητέρας προγεννητικά κατά την 32 εβδομάδα κύησης και της εμφάνισης συναισθηματικών προβλημάτων καθώς και προβλημάτων συμπεριφοράς στα παιδιά, τόσο σε αγόρια όσο και σε κορίτσια, με την υπερδιεγερσιμότητα και τη διάσπαση προσοχής να είναι η σημαντικότερη διαταραχή ανάμεσα στα αγόρια.

Στην ίδια έρευνα παρατηρήθηκε πως το άγχος της μητέρας κατά την κύηση,  στις 18 εβδομάδες, μπορεί να οδηγήσει και στην ίση χρήση από το παιδί των δύο χεριών του (δεξιόχειρο και αριστερόχειρο συγχρόνως), πράγμα που θεωρείται από τους επιστήμονες πως μπορεί να συνδυάζεται και με άλλες διαταραχές που περιέχουν κάποιο στοιχείο διαταραχής της νευρολογικής ανάπτυξης, όπως  η δυσλεξία και ο αυτισμός.

Δεν χωράει αμφιβολία πως οι ορμόνες του στρες που κυκλοφορούν στο αίμα της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη περνούν στο έμβρυο και επηρεάζουν την δική του αντίδραση στο στρες που ξεκινάει στον εγκέφαλό του. Το θέμα είναι πώς και πόσο αυτές επηρεάζουν το παιδί και την μελλοντική υγεία και ζωή του. Επειδή το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον, οι έρευνες θα συνεχίζονται με αμείωτο ενδιαφέρον, στους ανθρώπους τώρα πια.

Ωστόσο καλό είναι να γνωρίζουν οι μέλλουσες μητέρες πως όσο πιο ήρεμες είναι, όσο καλύτερα αντιμετωπίζουν εκείνες τα στρες στη ζωή τους, τόσο υγιέστερα και πιο δυνατά παιδιά θα γεννούν. Θα έπρεπε λοιπόν όλοι οι συνάδελφοι γυναικολόγοι να συστήνουν την εκπαίδευση των εγκύων στην σωστή αντιμετώπιση των στρες της ζωής, από τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης τους.

Αυτό με κάνει να σκέφτομαι πόσο το στρες των γυναικών που δεν μπορούν να αποκτήσουν φυσιολογικά ένα παιδί και προσπαθούν απεγνωσμένα  να το επιτύχουν με όλους τους τρόπους που η επιστήμη τους παρέχει, οδηγεί τελικά στη γέννηση προβληματικών παιδιών. Είναι νομίζω αυτό κάτι που πρέπει σύντομα να ερευνηθεί. Και πιστεύω πως η εκπαίδευση και αυτών των γυναικών στην σωστή αντιμετώπιση του στρες είναι απαραίτητη.

Με αγάπη