Πώς πετυχαίνουμε γαλήνη του νου (60)

Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Δύσκολο πράγμα η γαλήνη του νου, ιδιαίτερα όταν βιώνουμε άσχημες καταστάσεις. 
Στο μυαλό μας δημιουργούνται συνεχώς σκέψεις. Η μία μετά την άλλη. Και πολλές φορές δεν έχουν αυτές συνειρμό. Τη μια στιγμή σκεπτόμαστε ένα πράγμα, και αμέσως μετά κάποιο άλλο…. Και είναι αυτή η συνεχής φασαρία μέσα στον νου μας που μας κουράζει πολλές φορές. Θα θέλαμε να τον κάνουμε να σωπάσει για λίγο, ιδιαίτερα αν οι σκέψεις που δημιουργεί μας προκαλούν άγχος κα δυσφορία γιατί μπορεί να μας δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα.

Όμως ο εγκέφαλος δεν μπορεί να σταματήσει να κάνει σκέψεις. Αυτή είναι η δουλειά του. Να πηγαίνει στις μνήμες του παρελθόντος που τις έχει τακτοποιημένες ώστε να τις βρίσκει εύκολα (υποσυνείδητο ή ασυνείδητο) να ανασύρει κάποιες και να τις συγκρίνει με υποθετικές μελλοντικές καταστάσεις, ώστε να έχει έτοιμη την αντίδρασή μας όταν και εάν αυτές συμβούν. Έτσι προστατευόμαστε από πιθανές μελλοντικές κακοτοπιές. Δουλεύει, σκέφτεται δηλαδή, συνεχώς, για το καλό μας.

Δεν μπορούμε λοιπόν, ότι και αν κάνουμε να τον σταματήσουμε. Όσο μάλιστα περισσότερο προσπαθούμε να τον σταματήσουμε, τόσο περισσότερο τον τρομάζουμε, του δημιουργούμε στρες, και τον κάνουμε να σκέφτεται περισσότερο.

Ίσως το έχετε προσέξει αυτό βράδια που έχετε αϋπνίες. Όσο περισσότερο προσπαθείτε να μην σκέφτεστε και να κοιμηθείτε τόσο περισσότερες σκέψεις γεννάει ο νους σας…

Είναι μάταιος κόπος να προσπαθεί κάποιος να σταματήσει τις σκέψεις του. Αυτό που μπορεί όμως να κάνει, είναι να παρατηρεί αυτές τις σκέψεις, ουδέτερα, χωρίς να τις αφήνει να του δημιουργούν συναισθήματα. Γιατί είναι τα συναισθήματα που προκαλούνται από αυτές, εκείνα που μας κουράζουν και οδηγούν σε νέες σκέψεις.

Αν μείνουμε δηλαδή ουδέτεροι παρατηρητές να παρατηρούμε τις σκέψεις μας, αυτές θα λιγοστεύουν, αφού δεν θα τροφοδοτούνται από συναισθήματα που γεννούν καινούργιες σκέψεις. Έτσι ο νους σιγά-σιγά θα ησυχάζει…

Αν στη συνέχεια τον οδηγήσουμε να σκεφτεί κάτι συγκεκριμένο που θα τον κρατάει στο παρόν και δεν θα τον αφήνει να κάνει τα ταξίδια του μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, τότε η ησυχία μέσα στο κεφάλι μας θα είναι ακόμη μεγαλύτερη.  

Αυτό μπορεί να το πετύχουμε παρατηρώντας την αναπνοή μας, ή τους χτύπους της καρδιάς μας ή ένα αντικείμενο που έχουμε μπροστά μας, ή ακόμη και μία φανταστική εικόνα. 

Μπορεί μάλιστα, με αυτόν τον τρόπο, να φτάσει και η στιγμή που ο εγκέφαλός μας θα σταματήσει τελείως να σκέφτεται, γιατί αυτή η μονοτονία δεν του τραβάει το ενδιαφέρον πια, αφού δεν τον οδηγεί σε καινούργιες σκέψεις και συνειρμούς.

Έτσι έρχεται η γαλήνη…. Δοκιμάστε το