ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ (2)

Μη παίρνετε τίποτα προσωπικά (2) 
Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Ο πύργος της Βαβέλ είναι ο αλληγορικός τρόπος με τον οποίο η Χριστιανική θρησκεία αναφέρεται στο πρόβλημα που αναλύσαμε στο προηγούμενο άρθρο αυτής της στήλης. Αυτό δηλαδή της ασυνεννοησίας των ανθρώπων λόγω της διαφορετικής έννοιας που ο καθένας έχει δώσει στα σύμβολα με τα οποία προσπαθούν εδώ και αιώνες οι άνθρωποι να επικοινωνήσουν. Ο καθένας μας, ανάλογα με τα δικά του βιώματα, τις δικές του εμπειρίες και τους συνειρμούς που ο δικός του εγκέφαλος έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει, δίνει και άλλη έννοια στα σύμβολα (λέξεις που αντιπροσωπεύουν αντικείμενα, καταστάσεις, αισθήματα κ.λ.π.) τα οποία οι διάφοροι λαοί έφτιαξαν για να επικοινωνούν. Έτσι ακόμη και άνθρωποι που μιλούν την ίδια γλώσσα δεν είναι εύκολο να συνεννοηθούν.

Αυτό είναι κάτι που βιώνουμε όλοι καθημερινά και μας οδηγεί σε αρνητικά συναισθήματα. Είναι δύσκολο, πράγματι, να καταλάβουμε πως ο καθένας από εμάς ζει σε διαφορετικό (φανταστικό) κόσμο που μόνον αυτός είναι ικανός να αντιληφθεί. 

Η αλήθεια, ο πραγματικός κόσμος, είναι πάντα εκεί εμείς όμως βλέπουμε τις αντανακλάσεις που το φως κάνει επάνω στα αντικείμενα, όχι τα ίδια τα αντικείμενα. Είναι οι αντανακλάσεις του φωτός που φθάνοντας στα μάτια μας ερεθίζουν το οπτικό μας νεύρο και δημιουργείται μία εικόνα στον εγκέφαλό μας.

Σκεφθείτε τώρα :

1.  Από αυτές τις αντανακλάσεις του φωτός τα μάτια μας είναι ικανά να βλέπουν μόνον μερικές, όχι όλες (π.χ. δεν βλέπουμε την υπεριώδη ή την υπέρυθρη ακτινοβολία)

2. Από τους ήχους που φτάνουν στα αυτιά μας κάποιους δεν τους ακούμε (π.χ. υπερήχους)

3. Ο εγκέφαλος του καθενός μας συναρμολογεί και ερμηνεύει αυτές τις ακτινοβολίες και τα διάφορα άλλα ερεθίμστα ανάλογα με τη δική του λειτουργία.

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να έχουμε όλοι οι άνθρωποι μία κοινή (και αληθινή) εικόνα της πραγματικότητας, όταν αυτή η πραγματικότητα είναι απλά μια λειψή αντανάκλαση της αλήθειας και μάλιστα ιδωμένη μέσα από την διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπινου νου;

Βλέπετε πόσο άδικα παιδεύουμε τους εαυτούς μας με τα αρνητικά συναισθήματα που δημιουργούνται από παρερμηνεία των λόγων ή των συμπεριφορών των άλλων απέναντί μας, όταν αυτά που λένε ή κάνουν μας θίγουν ή μας στενοχωρούν;

«Μην παίρνετε τίποτα προσωπικά» λοιπόν. Ο καθένας μας πορεύεται στον δικό του δρόμο στη ζωή, στον κόσμο που έφτιαξε ο νους του, με τις πεπερασμένες πέντε αισθήσεις του. Όσο και αν αγαπούμε ή μας αγαπούνε άλλοι, κανένας δεν περπατάει δίπλα μας στον ίδιο δρόμο. Ο καθένας βρίσκεται στον δικό του δρόμο πολύ κοντινό ή μακρινό από τον δικό μας. Οι δρόμοι μπορεί να είναι μοναχικοί, οδηγούν όμως όλοι στην αλήθεια. Αυτή υπάρχει παντού γύρω μας και εμπρός μας και όσοι μπορέσουν να την αντιληφθούν, παρά τις πεπερασμένες πέντε αισθήσεις τους, δεν νοιώθουν μόνοι γιατί ξέρουν πως μέσα στην  αλήθεια οι δρόμοι δεν φαίνονται ούτε και είναι μοναχικοί. Υπάρχει μόνον η Αλήθεια και αυτό οδηγεί σε ένα θετικό συναίσθημα πολύ δυνατό την αγάπη. Αγάπη για όλους και για όλα αφού τα πάντα είναι κομμάτια αυτής της Αλήθειας παρερμηνευμένα από τις πεπερασμένες πέντε ανθρώπινες αισθήσεις και την διαφορετικότητα του ανθρώπινου νου.

Με αγάπη και από μένα