Μη παίρνετε τίποτα προσωπικά (1)
Γεια σας φίλες και φίλοι μου
Μία μικρή θεωρητική κουβέντα για τα «συναισθήματα» και το τι τα προκαλεί μέσα μας σκέφτηκα να κάνουμε σήμερα σε αυτή την στήλη αντί να σας δώσω έναν ακόμη οραματισμό διαχείρισης συναισθημάτων. Χρειάζεται και αυτό ξέρετε, γιατί δεν φτάνει να προσπαθεί κανείς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του πρακτικά με ασκήσεις. Λίγη θεωρητική ανάλυση του τι συμβαίνει μέσα μας και οδηγούμαστε σε όλη αυτό το συναισθηματικό παίδεμα που όχι μόνον βλάπτει τον οργανισμό μας αλλά χαλάει και την μαγεία της ζωής, βοηθάει πιστεύω να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους και κάνει ευκολότερη την διαχείριση αυτών των συναισθημάτων.
Στα βιβλία του «Οι τέσσερες συμφωνίες» και η «Η πέμπτη συμφωνία» εκδ. διόπτρα, ο Μεξικανός γιατρός Δον Μιγκέλ Ρούιζ, αναλύοντας τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας των Τολτέκων προγόνων του, λέει πως είναι απαραίτητο στη ζωή μας εκτός των άλλων να μην παίρνουμε τίποτα προσωπικά. Πολλά από τα αρνητικά μας συναισθήματα προέρχονται από το ότι δεν έχουμε κάνει αυτή την συμφωνία με τη ζωή μας ή δεν την τηρούμε.
Δυστυχώς κανένας μας δεν γνωρίζει πραγματικά τον άλλο. Γνωρίζουμε την εικόνα που ο δικός μας νους έχει φτιάξει για τον άλλο. Αλλά είναι αυτή η πραγματική του εικόνα; Ακόμη και τα αγαπημένα μας πρόσωπα δεν τα ξέρουμε πραγματικά. Το μόνο που ξέρουμε γι αυτά είναι η εικόνα που εμείς έχουμε δημιουργήσει γι αυτά. Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τι αισθάνονται βαθιά μέσα τους, τι σκέπτονται ή τι ονειρεύονται. Είναι επομένως πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τους άλλους και να καταλάβουν και αυτοί εμάς, γιατί ο καθένας ζει στον δικό του κόσμο, το δικό του όνειρο.
Όλοι πιστεύουμε, λέει ο συγγραφέας, πως είμαστε ο κύριος χαρακτήρας αυτού του έργου που λέγεται ζωή μας, και πως όλα τα άλλα περιστρέφονται γύρω από εμάς. Θέλουμε οι δεύτεροι χαρακτήρες να είναι κατά τις επιθυμίες μας, Αν κάποιος δεν συμμορφώνεται με τις απόψεις μας, πληγωνόμαστε. Παίρνουμε τα πάντα προσωπικά, ενώ δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τις απόψεις των άλλων. Τίποτα από ότι λένε, ή νομίζουν για εμάς δεν μας αφορά, γιατί είναι η δική τους άποψη, η δική τους ιστορία, φτιαγμένη από τον δικό τους νου. Η κατανόηση και η χρησιμοποίηση αυτής της συμφωνίας στη ζωή μας «μην παίρνετε τίποτα προσωπικά» λυτρώνει, μας χαρίζει την ελευθερία μας και μας γλυτώνει από πολλά αρνητικά συναισθήματα.
Ας πάψουμε να ρυθμίζουμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις απόψεις των άλλων. Δυστυχώς αυτό μας έμαθαν από τα παιδικά μας χρόνια, γονείς, δάσκαλοι, κοινωνία. Ας το σταματήσουμε λοιπόν, όσο είναι καιρός. Το μόνο άτομο που θα πρέπει να ανησυχεί για την δική μας ιστορία είμαστε εμείς και αυτή η επίγνωση αλλάζει τα πάντα.
Η επίγνωση της αλήθειας , όπως λέει ο Δον Ρουίζ, είναι το πρώτο βήμα για την αυτοκυριαρχία. Καταλαβαίνοντας την αλήθεια, πως κάθε άνθρωπος ζει στον δικό του κόσμο, στην δική του ταινία, στο δικό του όνειρο, η συμφωνία αυτή με τη ζωή μας καθίσταται κοινή λογική «μην παίρνετε τίποτα προσωπικά». Γλυτώνετε έτσι από πολλά αρνητικά συναισθήματα, θα πρόσθετα εγώ, αφού αυτό είναι το θέμα της σημερινής μας κουβέντας.
Γεια σας φίλες και φίλοι μουΜία μικρή θεωρητική κουβέντα για τα «συναισθήματα» και το τι τα προκαλεί μέσα μας σκέφτηκα να κάνουμε σήμερα σε αυτή την στήλη αντί να σας δώσω έναν ακόμη οραματισμό διαχείρισης συναισθημάτων. Χρειάζεται και αυτό ξέρετε, γιατί δεν φτάνει να προσπαθεί κανείς να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του πρακτικά με ασκήσεις. Λίγη θεωρητική ανάλυση του τι συμβαίνει μέσα μας και οδηγούμαστε σε όλη αυτό το συναισθηματικό παίδεμα που όχι μόνον βλάπτει τον οργανισμό μας αλλά χαλάει και την μαγεία της ζωής, βοηθάει πιστεύω να κατανοήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους και κάνει ευκολότερη την διαχείριση αυτών των συναισθημάτων.
Στα βιβλία του «Οι τέσσερες συμφωνίες» και η «Η πέμπτη συμφωνία» εκδ. διόπτρα, ο Μεξικανός γιατρός Δον Μιγκέλ Ρούιζ, αναλύοντας τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας των Τολτέκων προγόνων του, λέει πως είναι απαραίτητο στη ζωή μας εκτός των άλλων να μην παίρνουμε τίποτα προσωπικά. Πολλά από τα αρνητικά μας συναισθήματα προέρχονται από το ότι δεν έχουμε κάνει αυτή την συμφωνία με τη ζωή μας ή δεν την τηρούμε.
Δυστυχώς κανένας μας δεν γνωρίζει πραγματικά τον άλλο. Γνωρίζουμε την εικόνα που ο δικός μας νους έχει φτιάξει για τον άλλο. Αλλά είναι αυτή η πραγματική του εικόνα; Ακόμη και τα αγαπημένα μας πρόσωπα δεν τα ξέρουμε πραγματικά. Το μόνο που ξέρουμε γι αυτά είναι η εικόνα που εμείς έχουμε δημιουργήσει γι αυτά. Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τι αισθάνονται βαθιά μέσα τους, τι σκέπτονται ή τι ονειρεύονται. Είναι επομένως πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τους άλλους και να καταλάβουν και αυτοί εμάς, γιατί ο καθένας ζει στον δικό του κόσμο, το δικό του όνειρο.
Όλοι πιστεύουμε, λέει ο συγγραφέας, πως είμαστε ο κύριος χαρακτήρας αυτού του έργου που λέγεται ζωή μας, και πως όλα τα άλλα περιστρέφονται γύρω από εμάς. Θέλουμε οι δεύτεροι χαρακτήρες να είναι κατά τις επιθυμίες μας, Αν κάποιος δεν συμμορφώνεται με τις απόψεις μας, πληγωνόμαστε. Παίρνουμε τα πάντα προσωπικά, ενώ δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τις απόψεις των άλλων. Τίποτα από ότι λένε, ή νομίζουν για εμάς δεν μας αφορά, γιατί είναι η δική τους άποψη, η δική τους ιστορία, φτιαγμένη από τον δικό τους νου. Η κατανόηση και η χρησιμοποίηση αυτής της συμφωνίας στη ζωή μας «μην παίρνετε τίποτα προσωπικά» λυτρώνει, μας χαρίζει την ελευθερία μας και μας γλυτώνει από πολλά αρνητικά συναισθήματα.
Ας πάψουμε να ρυθμίζουμε τη ζωή μας σύμφωνα με τις απόψεις των άλλων. Δυστυχώς αυτό μας έμαθαν από τα παιδικά μας χρόνια, γονείς, δάσκαλοι, κοινωνία. Ας το σταματήσουμε λοιπόν, όσο είναι καιρός. Το μόνο άτομο που θα πρέπει να ανησυχεί για την δική μας ιστορία είμαστε εμείς και αυτή η επίγνωση αλλάζει τα πάντα.
Η επίγνωση της αλήθειας , όπως λέει ο Δον Ρουίζ, είναι το πρώτο βήμα για την αυτοκυριαρχία. Καταλαβαίνοντας την αλήθεια, πως κάθε άνθρωπος ζει στον δικό του κόσμο, στην δική του ταινία, στο δικό του όνειρο, η συμφωνία αυτή με τη ζωή μας καθίσταται κοινή λογική «μην παίρνετε τίποτα προσωπικά». Γλυτώνετε έτσι από πολλά αρνητικά συναισθήματα, θα πρόσθετα εγώ, αφού αυτό είναι το θέμα της σημερινής μας κουβέντας.
Συνεχίζεται
Μπραβο σας...πολυ χρησιμη η αναρτηση που κανατε καλη μου φιλη με ενα θεμα που ταλανιζει πολυ κοσμο χωρις να γνωριζει το γιατι και το πως.Τα συναισθηματα ειναι η βαση της καθε δραστηριοτητας μας,αναλογα με το τι συμβαινει γυρω μας ειμαστε ευτυχισμενοι η αντιθετως λυπημενοι και στεναχωρημενοι.Εχουμε μαθει μηχανικα πλεον να εξαρταται η ψυχικη μας διαθεση,απο την διαθεση που εχουν οι αλλοι απεναντι μας και κυριως τα δικα μας και κοντινα προσωπα.Το δικο σας ποσταρισμα ερχεται τωρα να μας δωσει μια λυση εναν οδηγο για το πως μπορουμε να απεμπλακουμε απο αυτην την κυκλοθυμικη κατασταση.Την καλημερα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για το σχόλιο.Είναι δυστυχώς τα αρνητικά συναισθήματα η κόλαση της ζωής μας και ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τις ασθένειες που μας παιδεύουν, αλλά και για πολλά από τα "στραβά" που αντιμετωπίζουμε σε ετούτη τη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάστε και τα μικρά βιβλία που σας ανέφερα στο άρθρο. Θα βοηθηθείτε πολύ.