Γεια σας φίλοι μου
Άνθισαν και οι λευκές ίριδες κοντά στο ροζ οστεόσπερμο που βρίσκεται πάνω από την λιμνούλα μου. Ενώ λίγο πιο πέρα, πίσω από μια μικρή φρεσκοφυτεμένη ναντίνα με τα κοκκινωπά νεαρά φυλλαράκια της, ξεπρόβαλαν τα άσπρα ανθάκια μια λευκής σπιραίας.
Σας έχω ξαναμιλήσει για τη ναντίνα. Αυτόν τον όμορφο θάμνο που ανθίζει αυτή την εποχή με μεγάλα τσαμπιά από λευκωπά λουλούδια, που τον χειμώνα μετατρέπονται σε κόκκινα κομπάκια και στολίζουν πολύ όμορφα τόσο τον κήπο όσο και τα βάζα μέσα στο σπίτι. Το φυτό αυτό, αν βρει κατάλληλες συνθήκες (θέλει όξινο χώμα και την ίδια περιποίηση με τις γαρδένιες, καμέλιες , ορτανσίες και αζαλέες) γεμίζει τον κήπο με νέα μικρά φυτά, καθώς οι σπόροι του (τα κόκκινα κομπάκια) πέφτουν στο έδαφος. Μπορείτε να μεταφυτεύσετε αυτά τα νεαρά φυτά όπου σας αρέσει μέσα στον κήπο, ή να τα βάλετε σε γλαστράκια και να τα χαρίσετε σε φίλους.
Άνθισε και η όμορφη δίχρωμη παιώνια μου και πάλι. Είναι πολύ κρίμα που αυτά φυτά μένουν για πολύ μικρό διάστημα ανθισμένα. Υπάρχουν πολλές χρωματικές ποικιλίες τους, είναι πανέμορφα τα μεγάλα λουλούδια τους, αλλά δυστυχώς αυτή η άνθιση δεν κρατάει πολύ.
Θέλει ήλιο η παιώνια για να ανθίσει. Δεν ανθίζει στην σκιά. Πρέπει όμως να ξέρετε φίλοι μου, πως τα νεαρά φυτά που αγοράζουμε συνήθως από τα φυτώρια ανθίζουν μετά από 2-3 χρόνια αφού φυτευθούν στον κήπο. (Το ρίζωμα χρειάζεται 5 χρόνια από τότε που θα πρωτοφυτευθεί μέχρι να ανθίσει). Γι αυτό μην απογοητεύεσετε αν δεν τα δείτε να ανθίζουν τα πρώτα χρόνια. Η κηπουρική ασκεί και την υπομονή μας, σας το έχω ξαναπεί. Υπάρχει μάλιστα και ένας σχετικός οραματισμός για άσκηση της υπομονής των παιδιών μας, που θα σας τον δώσω στην στήλη των παιδικών οραματισμών σύντομα.
Θέλει ήλιο η παιώνια για να ανθίσει. Δεν ανθίζει στην σκιά. Πρέπει όμως να ξέρετε φίλοι μου, πως τα νεαρά φυτά που αγοράζουμε συνήθως από τα φυτώρια ανθίζουν μετά από 2-3 χρόνια αφού φυτευθούν στον κήπο. (Το ρίζωμα χρειάζεται 5 χρόνια από τότε που θα πρωτοφυτευθεί μέχρι να ανθίσει). Γι αυτό μην απογοητεύεσετε αν δεν τα δείτε να ανθίζουν τα πρώτα χρόνια. Η κηπουρική ασκεί και την υπομονή μας, σας το έχω ξαναπεί. Υπάρχει μάλιστα και ένας σχετικός οραματισμός για άσκηση της υπομονής των παιδιών μας, που θα σας τον δώσω στην στήλη των παιδικών οραματισμών σύντομα.
Στον λαχανόκηπο τώρα, φύτεψα πια στο χώμα τις ντομάτες που είχαν μεγαλώσει αρκετά μέσα στο ατομικά τους γλαστράκια, πιπεριές, αγγουράκια, μελιτζάνες και κολοκυθάκια.
Έβαλα από χθες το βράδυ και φασόλια στο νερό για να μουσκέψουν και να τα φυτέψω σήμερα στον
κήπο. Τα μουσκεύουμε, ξέρετε, από την προηγούμενη τα φασόλια για να φυτρώσουν γρηγορότερα. Το φύτεμά τους είναι εύκολο. Απλά πιέζουμε κάθε φασόλι με το δάχτυλό μας να μπει μέσα στο έδαφος σε βάθος περίπου 2-4 εκατοστών (ανάλογα με το μέγεθος του φασολιού), όχι περισσότερο, και ποτίζουμε, φροντίζοντας να μην τα αφήσουμε να διψάσουν από εδώ και πέρα. Αν τα φυτέψετε βαθιά, μπορεί και να μην φυτρώσουν.
Τα φασόλια θέλουν ήλιο για να καρπίσουν, όπως και οι ντομάτες, τα κολοκύθια και οι μελιτζάνες. Σε μέρη του κήπου με λιγότερη ηλιοφάνεια μπορείτε να φυτέψετε τις πιπεριές και τα αγγουράκια.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα.
Με αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου