Ολιστική ή ενοποιημένη ιατρική/αναγεννητική ιατρική (2)

ΑΝΑΓΕΝΝΗΤΙΚΗ  ΙΑΤΡΙΚΗ (2) (regenerative medicine)

Γεια σας φίλοι μου

Συνεχίζουμε σήμερα την ενδιαφέρουσα κουβέντα μας για την Αναγεννητική Ιατρική.

Για πολλά χρόνια, υπήρχε η εντύπωση πως μόνον τα πολυδύναμα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα (μιλήσαμε γι αυτά στη προηγούμενη κουβέντα μας) έχουν την ικανότητα να φτιάξουν όλα τα είδη ιστών και οργάνων και προς τα εκεί είχε στραφεί η έρευνα.

Τα ενήλικα βλαστοκύτταρα υπήρχε η πεποίθηση πως δεν μπορούν να μετατραπούν σε οποιονδήποτε τύπο ιστού, όπως σας είπα και στη προηγούμενη κουβέντα μας. Πως είναι ικανά αυτά τα δεύτερα μόνον να
μετατρέπονται σε κύτταρα όμοια με αυτά του οργάνου που τα φιλοξενεί.

Ήδη όμως από το 1968 ο ερευνητής Gurdon είχε δείξει ότι σε βατράχους, διάφορα κύτταρα αρκετά διαφοροποιημένα (κύτταρα δηλαδή πιο ώριμα από τα ενήλικα βλαστοκύτταρα) διατηρούν γενετική πληροφορία που μπορεί να παράγει ολόκληρο το ζώο!... Συγκεκριμένα μεταφύτεψε πυρήνες από κύτταρα του εντερικού επιθηλίου σε αβγά βατράχων από τα οποία είχαν αφαιρεθεί οι πυρήνες τους και τα αβγά αυτά εξελίχθηκαν σε κανονικά έμβρυα και ενήλικα ζώα!...

Το συμπέρασμα αυτών των πειραμάτων ήταν πως η διαφοροποίηση (η ωρίμανση δηλαδή των κυττάρων προς κάποια κατεύθυνση) δεν αλλάζει τον γενετικό κώδικα (DNA), αλλά απλώς αλλάζει την έκφραση των γονιδίων του (τον βαθμό που αυτά δίνουν ή όχι εντολές, δηλαδή). Έτσι, άλλα από αυτά σιωπούν και άλλα μένουν ενεργά δίνοντας εντολές, ανάλογα με το ποια από αυτά είναι χρήσιμα για τη δημιουργία κυττάρων του συγκεκριμένου ιστού.

Αυτό και άλλα παρόμοια πειράματα απέδειξαν δηλαδή πως η αποδιαφοροποίηση είναι δυνατή. Είναι δηλαδή δυνατόν, από κύτταρα ώριμα (διαφοροποιημένα) κάποιου ιστού να παραχθούν και πάλι πολυδύναμα κύτταρα τα οποία στη συνέχεια μπορούν να δημιουργήσουν οποιοδήποτε είδος κυττάρων.

Μερικά χρόνια αργότερα, και άλλος ερευνητής, ο R.Becker («The Body Electric» 1985) έδειξε ότι καλλιέργειες από διαφοροποιημένα κύτταρα μπορούν να αποδιαφοροποιηθούν και να γίνουν κατάλληλες για την δημιουργία οποιουδήποτε ιστού. Το πολύ ενδιαφέρον στα πειράματα αυτού του ερευνητή είναι πως απέδειξε αυτός, ότι ερέθισμα ισχύος μόνον μισού δισ/εκατομ. Ampere ήταν ικανό να κάνει αποδιαφοροποίηση στα ερυθρά αιμοσφαίρια των βατράχων που μελετούσε. Να τα μετατρέψει δηλαδή σε πολυδύναμα κύτταρα που μπορούσαν στη συνέχεια να διαφοροποιηθούν ώστε να δημιουργήσουν άλλους ιστούς.

Ερεθίσματα τέτοιας ισχύος, (εδώ το πράγμα γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον) βρίσκονται πολύ κοντά στο ανθρώπινο ενεργειακό πεδίο!.....

Και ο ερευνητής αυτός ισχυρίζεται, πως η επαναδημιουργία μερών του σώματος είναι πολύ πιο φυσική και αποτελεσματική τεχνολογία από την κατασκευή προσθετικών οργάνων ή μελών.

Συνεχίζεται