Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Αν.-Φθιν. (1)

Γειά σας φίλοι μου

Θα έχετε σκεφτεί, είμαι βέβαιη, πως πάει πολύς καιρός που δεν σας έχω μιλήσει καθόλου για κηπουρική. Ο λόγος είναι πως ο μεν λαχανόκηπος είναι πια στη δύση της δόξας του, λόγω αφόρητης ζέστης, ο δε υπόλοιπος κήπος, παραμένει βέβαια ενδιαφέρων λόγω της εναλλαγής των φυλλωμάτων και του πράσινου, αλλά δυστυχώς τα λουλούδια είναι πια λίγα. Η αιτία είναι, πως φρόντισα να μην έχω πολλά εποχιακά λουλούδια που θέλουν πολύ πότισμα, γιατί δεν θέλω να είμαι δέσμια της κηπουρικής μέσα στο καλοκαίρι. Υπάρχουν όμως κάποια λουλούδια ανθεκτικά στη ζέστη και στην … έλλειψη πολλής περιποίησης, που δίνουν μερικές ενδιαφέρουσες πινελιές χρώματος εδώ και εκεί μέσα στο πράσινο. Όπως το κοκκινωπό γαριδάκι, το γαλάζιο πλουμπάγκο, και κάποιο είδος κρεμμυδιού που βγάζει μικρά στρογγυλά κεφαλάκια από αστεροειδή ροζ-μωβ ανθάκια ασταμάτητα, από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο.

Αυτό όμως το φυτό που θα ήθελα σήμερα να σας δείξω, είναι αυτό που βλέπετε αριστερά, με τα πιο περίεργα σε εμφάνιση λουλούδια που έχω δει ποτέ μου και μια λεπτή καταπληκτική ευωδιά. Το έχω σε γλάστρα. Τα λουλούδια του ανθίζουν μόνον για μία ημέρα, και την άλλη μέρα σουρώνουν και μαραίνονται, όπως αυτά που βλέπετε στη φωτογραφία, αριστερά. Σαν τις πεταλούδες και αυτά. Τόση μαγευτική ομορφιά και να διαρκεί μόνον μια μέρα….. Εδώ καταλαβαίνει κανείς πόσο ανόητη έννοια είναι ο χρόνος!.... Το λουλούδι αυτό, αρκετά μεγάλο σε μέγεθος, όπως βλέπετε δεξιά, ωριμάζει, ανοίγει και ευωδιάζει για μία μόνον νύχτα και το επόμενο πρωί είναι σουρωμένο και έτοιμο να πέσει για να γίνει πάλι ένα με το χώμα που το έθρεψε. Μαγικός ο κύκλος της ζωής.

Μήπως όμως κανένας ή καμία σας ξέρει το όνομα του για να μας το έλεγε, γιατί δυστυχώς δεν έχω καταφέρει εγώ να το μάθω ακόμη; Είναι παχύφυλλο φυτό, που πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα με κομμάτι από το κοτσάνι ή το φύλλο του.

Με αγάπη