Ερασιτέχνης κηπουρός/Ανθόκηπος/Καλοκαίρι (4)

Γεια σας φίλοι μου

Λίγα λουλούδια αντέχουν πια στο ζεστό Μεσογειακό μας καλοκαίρι. Ένα από τα ωραιότερα είναι η γνωστή σε όλους βουκαμβίλια. Φυτό ανθεκτικό στη ζέστη και χωρίς πολλές απαιτήσεις σε νερό στολίζει αυλές, μπαλκόνια και πέργκολες αυτή την εποχή με τα έντονα χρώματά της, όπως και η δική μου που βλέπετε στη φωτογραφία. Είναι σκαρφαλωμένη στη πέργκολα που σκεπάζει τον χώρο που παρκάρω το αυτοκίνητο. Μου γεμίζει βέβαια το αυτοκίνητο ξερά λουλούδια όταν μπαίνει ο χειμώνας, αλλά χαλάλι της. Χαλάλι στο έντονο χρώμα και την  καλοκαρινή ομορφιά της που στολίζει τόσο όμορφα τον χώρο αυτό όλο το καλοκαίρι.....

Οι ιβίσκοι επίσης όπως και οι λαντάνες, με λουλούδια σε διάφορα χρώματα, είναι φυτά του μεσογειακού καλοκαιριού, που μπορεί κανείς να διαμορφώσει όπως θέλει, προκειμένου να τα προσαρμόσει στο δικό του σχέδιο κήπου. Αυτός είναι ένας ροζ ιβίσκος στον κήπο μου, διαμορφωμένος σε μικρό δέντρο, στη μπροστινή αυλή μου.

Ο λαχανόκηπος τώρα, με προμηθεύει βέβαια ακόμη με ντομάτες, αγγουράκια, κολοκυθάκια και μελιτζάνες, τα φυτά όμως δεν έχουν πια την αρχική τους αίγλη, σε εμφάνιση δυστυχώς. Όπως οι άνθρωποι και αυτά, όσο είναι μικρά και έτοιμα να ανθίσουν και να γονιμοποιηθούν είναι γεμάτα σφρίγος, χυμούς και έντονο πράσινο χρώμα. Όταν όμως οι πρώτοι καρποί αρχίσουν και δένουν τα φυτά σιγά-σιγά εξασθενούν, χάνουν το έντονο χρώμα τους, αρχίζουν να αρρωσταίνουν, χάνουν φύλλα και γενικά δείχνουν ταλαιπωρημένα και γερασμένα…. Συνεχίζουν βέβαια να κάνουν καρπούς, όλο και λιγότερους όμως, όλο και μικρότερους, ώσπου τελικά δεν αντέχουν άλλο και πεθαίνουν….

Είδατε ομοιότητα στο κύκλο της ζωής μας; Σας το έχω πολλές φορές πει και θα το επαναλάβω: είμαστε όλοι (άνθρωποι, ζώα, φυτά) ένα. Ένα ενιαίο συμπυκνωμένο ενεργειακό σύνολο σε συνεχή αναδιαμόρφωση. Βοηθάει πολύ τον ψυχισμό μας αυτό, αν το συνειδητοποιήσουμε. Μας κάνει λιγότερο υπερόπτες και εγωιστές, μας κάνει να αγαπάμε τη φύση και κάθε μορφή ζωής, μαλακώνει τη ψυχή μας και μας γεμίζει συμπόνια για όλα και για όλους, όσους υποφέρουν, αλλά και ευγνωμοσύνη για το μεγαλείο αυτό όλων των μορφών της ζωής που μας έχει δοθεί η δυνατότητα να μοιραζόμαστε επάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Και ξέρετε αυτά τα συναισθήματα, αγάπη, συμπόνια, ευγνωμοσύνη, είναι συναισθήματα που οδηγούν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιά μας σε εναρμόνιση με αυτό του εγκεφάλου μας και των υπόλοιπων ενεργειών του σώματός μας, πράγμα που, όπως πολλές φορές σας έχω πει κάνει τον οργανισμό μας να λειτουργεί σωστά και να μην αρρωσταίνουμε. Δεν σας τα επαναλμβάνω όλα αυτά κάθε τόσο σαν ένας ανόητος ερασιτέχνης φιλόσοφος, αλλά σαν γιατρός που του χρειάστηκαν χρόνια επίμονης και πολύ μοναχικής μελέτης, για να καταλάβει τι σημαίνει και πώς παράγεται η αρρώστια. 

Επί τη ευκαιρία θέλω να πω στους φίλους ερασιτέχνες κηπουρούς, να μη πηγαίνουν κόντρα στη φύση, προσπαθώντας με ραντίσματα και λιπάσματα να κρατήσουν τα φυτά του λαχανόκηπού τους στη ζωή. Όταν αρχίσουμε να συλλέγουμε καρπούς, δεν επιτρέπεται να ψεκάσουμε ξανά τα φυτά μας, ούτε με τον απλό χαλκό ή το σαπούνι που χρησιμοποιούμε εμείς που μεγαλώνουμε τα φυτά μας οργανικά. Είναι φυσικό με την εμφάνιση των καρπών να αρχίσουν τα φύλλα να χαλούν και να ξεραίνονται. Μπορούμε όμως αν θέλουμε, να έχουμε προνοήσει να φυτεύουμε διαδοχικά καινούργια νεαρά φυτά, ώστε να έχουμε μία συνεχή παραγωγή καρπών στο κήπο μας.

Με αγάπη