Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Τα νέα για την ΣΚΠ

Γεια σας φίλες και φίλοι  
Στη νόσο Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (ΣΚΠ) τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (τα λευκά, δηλαδή, αιμοσφαίρια) λόγω αποδιοργανωμένης λειτουργίας τους από διάφορα στρες της ζωής, αντιμετωπίζουν σαν εχθρό και καταστρέφουν την μυελίνη, την ουσία που τυλίγει εξωτερικά τις νευρικές ίνες και διευκολύνει την μετάδοση του ερεθίσματος από τον εγκέφαλο στον νωτιαίο μυελό και από εκεί στους διάφορους μυς του σώματος για να τους δώσει την εντολή να κινηθούν.
Οι μέχρι τώρα φαρμακευτικές αγωγές που υπάρχουν για την νόσο, είναι ουσίες που καταστέλλουν την δράση του ανοσοποιητικού, προκειμένου αυτό να μην
συνεχίζει να καταστρέφει την μυελίνη.  Δεν μπορούν όμως αυτές να θεραπεύσουν τις ήδη υπάρχουσες βλάβες και συγχρόνως, καταστέλλοντας γενικά τη δράση του ανοσοποιητικού, κάνουν πιο ευαίσθητους τους ασθενείς αυτούς σε λοιμώξεις και άλλα προβλήματα υγείας. Γιατί η σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος είναι απαραίτητη για την υγεία.

Η σωστή ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του στρες, όπως πολλές φορές σας έχω πει στα βιβλία και την ιστοσελίδα μου, βοηθάει πολύ τους πάσχοντες, βελτιώνοντας την δράση του ανοσοποιητικού τους. Έχω ήδη διαπιστώσει τεράστια βελτίωση σε κάποιους, ενώ άλλοι έχουν τελείως αποδεσμευτεί από τα φάρμακα, που τους δημιουργούσαν πολλές παρενέργειες. 
Δεν είναι εύκολο, ωστόσο, όλοι να πεισθούν, ούτε και να ασχοληθούν όσο πρέπει με την βελτίωση του τρόπου ζωής και σκέψης τους. Η ανθρώπινη φύση μας πολύ δύσκολα δαμάζεται και η λογική μας πολύ δύσκολα δίνει το τιμόνι στην πνευματικότητα και την πίστη, που είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να αλλάξει κάποιος τρόπο ζωής και σκέψης.
Και ξέρετε, ο οργανισμός έχει τεράστια ικανότητα αυτοίασης. Εάν δηλαδή τα λευκά αιμοσφαίρια λειτουργήσουν σωστά, ανεπηρέαστα από τις ορμόνες του στρες, η κατεστραμμένη μυελίνη μπορεί να διορθωθεί και τα συμπτώματα της νόσου να υποχωρήσουν, όσο και αυτό φαίνεται σε πολλούς απίστευτο.

Ερευνητές επιστήμονες προσπάθησαν, πρόσφατα, να κάνουν κάτι τέτοιο με χειρισμούς γενετικούς  των λευκών αιμοσφαιρίων μέσα στους λεμφαδένες. Οι λεμφαδένες, ξέρετε, είναι τα «μπαράκια» του ανοσοποιητικού μας συστήματος, όπως σας έχω εξηγήσει σε μία σειρά άρθρων που αφορούν τη  λειτουργία αυτού του συστήματος.
Ονόμασα «μπαράκια» τους λεμφαδένες, γιατί αυτοί είναι ο τόπος συνάντησης των κυττάρων του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Περνούν από εκεί τα διάφορα είδη λευκών αιμοσφαιρίων, συναντιούνται και ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες για τις ανάγκες του οργανισμού και με βάση αυτές τις πληροφορίες  παράγονται τα απαραίτητα, για την κάθε περίπτωση, νέα λευκά αιμοσφαίρια.

Εκεί, λοιπόν, στους λεμφαδένες οι ερευνητές  στο πανεπιστήμιο του Mariland κατάφεραν σε ποντίκια, να στείλουν μέσα σε βιοδιασπώμενα μόρια, κάποια σήματα τα οποία οδηγούν στην παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων που υπερασπίζονται την καταστροφή της μυελίνης.
Το αποτέλεσμα ήταν να διορθωθούν, τελικά, οι βλάβες που εμφάνιζαν τα ποντίκια από την νόσο και να υποχωρήσει μόνιμα η παράλυσή τους.
Ενθουσιασμένοι οι ερευνητές συνεχίζουν τις προσπάθειές τους ώστε να μπορέσει η θεραπεία αυτή να εφαρμοστεί και στους ανθρώπους.

Μετά την ανακάλυψη πως τα γονίδια δεν είναι το πεπρωμένο μας, αλλά μπορούμε να τα επηρεάσουμε με διάφορους τρόπους, όπως διαπιστώθηκε από την καινούργια επιστήμη της Επιγενετικής, η ιατρική μπαίνει σε καινούργια μονοπάτια, πολύ ενδιαφέροντα, όπως βλέπετε.

Συγχρόνως, άλλοι επιστήμονες, στον Καναδά, επεμβαίνοντας σε βλαστοκύτταρα που αφαίρεσαν από ασθενείς με ΣΚΠ (Επιγενετική και πάλι, αλλά σε ανθρώπους αυτή την φορά) επανέφεραν αυτά τα αρχέγονα κύτταρα στην σωστή αρχική τους κατάσταση (ώστε να οδηγούν αυτά στην παραγωγή σωστών λευκών αιμοσφαιρίων και όχι αυτών που καταστρέφουν την μυελίνη) και τα ξαναέδωσαν (με μετάγγιση) στους ασθενείς από τους οποίους τα πήραν, αφού πρώτα με χημειοθεραπεία τους κατέστρεψαν όσα περισσότερα από τα λευκά τους αιμοσφαίρια (αυτά που είχαν λάθος προγραμματισθεί να καταστρέφουν την μυελίνη) μπορούσαν. 
Τα αποτελέσματα ήταν σε κάποιους ασθενείς εντυπωσιακά! Η νόσος υπεχώρησε εξ ολοκλήρου! 
Όπως λένε οι ερευνητές, το ποσοστό βελτίωσης της νόσου με αυτή την μέθοδο είναι περίπου 70% και βέβαια υπάρχει το πρόβλημα της χημειοθεραπείας σε αυτήν, με όλα τα επακόλουθα που έχει για τον οργανισμό. 

Μην ξεχνάτε όμως, (σας το υπενθυμίζω και ας γίνομαι κουραστική) πως ο λανθασμένος προγραμματισμός των λευκών αιμοσφαιρίων που οδηγεί σε αυτήν ή άλλη νόσο, οφείλεται στα στρες της ζωής και πως όσο και αν φαίνεται απίθανο, η σωστή αντιμετώπιση των στρες της ζωής οδηγεί σε ίαση, χωρίς καμία παρενέργεια!!! Αρκεί να το πιστέψει κανείς και να αποφασίσει να αλλάξει ριζικά τρόπο ζωής και σκέψης...

Με αγάπη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αποποίηση ευθύνης


Κάθε ιατρική πληροφορία που δημοσιεύεται σε αυτή την
ιστοσελίδα δεν μπορεί να χρησιμεύσει σαν υποκατάστατο ιατρικής συμβουλής και θα
πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε σχετικά τον
γιατρό σας, που γνωρίζει την συνολική κατάσταση της υγείας σας.