Η παρεξηγημένη έννοια της αγάπης.
Πριν φύγει ο κάθε άνθρωπος από αυτή τη ζωή, θα πρέπει να μπορεί να απαντήσει θετικά με ένα μεγάλο ΝΑΙ σε τρία βασικά ερωτήματα, εάν θέλει, η παρουσία του στη γη και οι όποιες ταλαιπωρίες αυτός ή αυτή υπέστη, να άξιζαν τον κόπο. Το πρώτο είναι «ΕΖΗΣΑ;» και το συζητήσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση.
Σήμερα θα συζητήσουμε το δεύτερο που είναι το «ΑΓΑΠΗΣΑ;»
Οι περισσότεροι θα απαντήσουν με ευκολία ΝΑΙ σε αυτό το
ερώτημα, ειδικά εάν έχουν κάνει παιδιά. Χρειάζεται όμως το θέμα περισσότερη
ανάλυση πιστεύω, γιατί η έννοια της αγάπης είναι αρκετά παρεξηγημένη.
Όταν αγαπάω πραγματικά, δεν μπορώ να έχω συγχρόνως κανένα
αρνητικό συναίσθημα, όπως ζήλεια, αμφιβολία, φόβους κ.λπ. Γιατί αγάπη σημαίνει,
πως ενεργειακά είμαι εγώ ένα λέιζερ που επιτρέπει την ροή της συμπαντικής ενέργειας (για όσους φοβούνται ή αρνούνται να την πουν Θεϊκή…) να
δημιουργεί μέσα από εμένα. Ταυτίζεται δηλαδή η συνολική μου ενεργειακή δόνηση με αυτήν της δημιουργικής συμπαντικής ενέργειας, που με έχει υλοποιήσει και βρίσκεται μέσα μου για να δημιουργήσει μέσα από εμένα.
Στην αγάπη
δεν χωράει κανένα αρνητικό συναίσθημα, γιατί αυτό επηρεάζοντας το
ηλεκτρομαγνητικό πεδίο της καρδιάς μας δεν αφήνει τις ενέργειές μας να
εναρμονιστούν, όπως έχει αποδειχθεί επιστημονικά στην εποχή μας, και πολλές φορές
σας έχω εξηγήσει. Εάν έχω οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα, παύω να αγαπώ. Παύω
δηλαδή να είμαι αγωγός της Δημιουργικής συμπαντικής ενέργειας.
Αγαπάω σημαίνει δεν φοβάμαι τίποτα, δέχομαι την μικρότητα αλλά και το μεγαλείο μου, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, κάθε στιγμή, για τον εαυτό μου και τους άλλους, ώστε να έχω
διαρκώς θετικά συναισθήματα και αφήνω με
εμπιστοσύνη τη ροή της συμπαντικής ενέργειας ελεύθερα να δημιουργήσει μέσα από
εμένα, με τις ικανότητες με τις οποίες με έχει προικίσει. Έτσι βρίσκομαι
συνεχώς σε μία κατάσταση γαλήνης και ευτυχίας.
Γιατί γι αυτό μας έχουν δοθεί τα ταλέντα. Για να
δημιουργούμε με τη βοήθεια της Αγάπης καταστάσεις που βοηθούν και δίνουν χαρά
και ευτυχία τόσο σε εμάς όσο και στους ανθρώπους γύρω μας.
Γι αυτό λέγεται πως ο Θεός είναι Αγάπη.
Δυστυχώς όμως, η ανάγκη για εξουσία, έκανε αυτούς
που Τον υπηρετούν στους διάφορους πολιτισμούς, να σπείρουν φόβο στους ανθρώπους,
(Θεός τιμωρός… Θεός που βρίσκεται έξω από τον άνθρωπο και τον κρίνει...). Ο εκφοβισμός αυτός κρατάει αποδυναμωμένους ενεργειακά τους ανθρώπους για να μην
αντιλαμβάνονται αυτοί την απέραντη δημιουργική τους ικανότητα. Με αυτόν τον
τρόπο τους έχουν υπό την επιρροή τους, χωρίζουν τον κόσμο σε στρατόπεδα (Χριστιανοί,
Μουσουλμάνοι κ.λπ) και οδηγούν την ανθρωπότητα στο χάλι που βλέπουμε καθημερνά γύρω μας.
Αυτό το δεύτερο ερώτημα (Αγάπησα;) είναι νομίζω το
δυσκολότερο να απαντηθεί γιατί όχι μόνον
κανείς δεν μας έχει εκπαιδεύσει σχετικά, αλλά αντίθετα μας έχει η κοινωνία δημιουργήσει
τόσα πολλά αρνητικά συναισθήματα, που κάνουν αυτά πολύ δύσκολη, έως ακατόρθωτη
για τους περισσότερους, την κατανόηση της
έννοιας της Αγάπης.
Χρειάζεται πολλή εσωτερική δουλειά για να τα καταφέρει
κανείς. Αξίζει όμως τον κόπο.
Με αγάπη (ή καλύτερα, προσπάθεια αγάπης...) από εμένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου